พระธรรมนำชีวิต Ep.1177 อย่าทึกทักเอาเอง

Soul Food Podcasts

พระธรรมนำชีวิต

ตอน อย่าทึกทักเอาเอง Ep.1177

บทที่ 17 ของพระธรรมผู้วินิจฉัยได้ทำให้เราเห็นถึงความเสื่อมถอยของศีลธรรมอย่างมากในช่วงเวลานั้น ไม่รู้ว่าผมจะมองแบบติดลบมากเกินไปหรือเปล่า ว่าในยุคนี่ก็มีความเสื่อมเกิดมากขึ้นในหมู่ผู้เชื่อ ผู้เชื่อในเวลานี้จำนวนไม่น้อยที่ไม่ค่อยสนใจต่อถ้อยคำของพระเจ้า จะรับเอาหรือเชื่อเพียงส่วนที่ตัวเขาอยากจะรับหรืออยากจะเชื่อฟัง หรือคิดว่าทำแล้วจะได้รับพระพร และพวกเขาเชื่อว่าการได้มาซึ่งอำนาจ วัตถุสิ่งของ ก็ทึกทักเอาเองว่า สิ่งนั้นเป็นการอวยพระพรของพระเจ้า

'ในสมัยนั้นไม่มีกษัตริย์ในอิสราเอล ทุกคนก็ทำตามที่ตนเองเห็นชอบ ' ผู้วินิจฉัย 17:6

คนก็เสื่อมถอยทางศีลธรรมอย่างมากเพราะไม่มีผู้นำ มีคาห์ขโมยเงินแม่ตัวเอง เมื่อแม่สาปแช่งก็เอาเงินไปคืน เมื่อได้คืนแม่ก็เอาเงินส่วนหนึ่งไปถวายพระเจ้าเพื่อทำรูปเคารพ โดยไม่สนใจว่านี่คือคำสั่งห้ามของพระเจ้า แล้วมีคาห์ก็นำรูปเคารพนั้นไปที่บ้าน ทำเป็นเหมือนห้องพระเพื่อนมัสการพระเจ้าที่บ้านตัวเอง ทั้งๆที่พระเจ้าตั้งสถานที่สำหรับนมัสการพระเจ้าไว้แล้ว และพระเจ้าแต่งตั้งคนตระกูลเลวีเพื่อทำหน้าที่ในการปรนนิบัติพระเจ้า แต่มีคาห์กลับตั้งลูกชายเป็นปุโรหิตโดยที่ไม่ได้สนใจสิ่งที่พระเจ้ากำหนดไว้เลย และต่อมามีคนเลวีจริงๆเดินทางมา

'มีคาห์จึงกล่าวกับเขาว่า “จงอยู่กับข้าพเจ้าเถิด และจงเป็นบิดาและปุโรหิตของข้าพเจ้า แล้วข้าพเจ้าเองจะให้เงินท่านปีละ 10 แผ่น ให้เสื้อผ้าสำรับหนึ่ง และอาหารด้วย” คนเลวีนั้นจึงเข้าไป คนเลวีนั้นก็พอใจที่จะอยู่กับมีคาห์ และคนเลวีก็เป็นเหมือนลูกคนหนึ่งของเขา ' ผู้วินิจฉัย 17:10-11

มีคาห์ก็ออกปากจ้างปุโรหิต โดยสัญญาจะให้สิ่งจำเป็นกับเขา เป็นเรื่องที่น่าเศร้าและเสื่อมอย่างมากที่คนเลวีเองก็รับที่จะอยู่กับมีคาห์ คนของพระเจ้ายังไม่สนใจถ้อยคำของพระเจ้าว่า เขาเองจะต้องทำหน้าที่ในพลับพลาของพระเจ้า ในเรื่องนี้ดูเหมือนว่ามีคาห์ทึกทักเอาเองว่า การมาอยู่ด้วยของคนเลวีคือการได้รับพรจากพระเจ้า

'มีคาห์กล่าวว่า “บัดนี้ข้าพเจ้าทราบแล้วว่าพระยาห์เวห์จะทรงดีต่อข้าพเจ้า เพราะว่าข้าพเจ้ามีเลวีคนหนึ่งเป็นปุโรหิต”' ผู้วินิจฉัย 17:13

ไม่ว่าเราจะอยู่ในบริบทของผู้ตามหรือผู้นำก็ขอให้เราเองจะยึดมั่นเชื้อฟังพระเจ้า ผู้นำเองก็อาจจะอยากได้ความมั่นคงในชีวิตจึงยอมทำตามความต้องการของผู้ตามเพื่อจะได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ ขอให้เราระลึกไว้เสมอว่า การยึดมั่นเชื่อฟังทำตามถ้อยคำของพระเจ้าคือสิ่งที่สำคัญไม่แพ้ไปกว่าการถวายหรือพิธีกรรมที่หรูหราสง่างาม ดูศักดิ์สิทธิ์ การอวยพระพรที่แท้จริงนั้นมาจากการเชื่อฟังทำตามพระทัยของพระเจ้า อย่าทึกเอาเองว่าการขัดต่อถ้อยคำของพระเจ้าจะยังนำพระพรมาให้

“แต่ซามูเอลโต้ตอบว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยในเครื่องเผาบูชาและเครื่องสัตวบูชา ยิ่งกว่าการเชื่อฟังพระสุรเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้าหรือ? การเชื่อฟังนั้นดียิ่งกว่าเครื่องบูชา การสดับฟังก็ดีกว่าการถวายไขมันของแกะผู้”

1ซามูเอล 15:22 TNCV

สิ่งที่พระเจ้าทรงพอพระทัยไม่ใช่เพียงสิ่งที่เราจะนำมาถวาย แต่เป็นหัวใจที่ยอมจำนนและเชื่อฟังพระองค์ทุกประการ ความมั่นคงในชีวิตเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องการ ขอให้เรารู้ว่าความมั่นคงที่สุดในชีวิตของเรานั้น อยู่ในพระเจ้าผู้มั่นคงไม่เปลี่ยนแปลง

วุฒิ วงศ์สรรเสริญ