halıda araba gezdiren çocuklar, bir gün büyüyüp bu oyunu gördüklerinde gülecek mi gerçekten? belki de gülmezler. belki sadece üzülürler. belki onlar da benim gibi hissedecekler. cünkü oyuncak arabani kaybetmek kolay, ama o masumiyeti kaybetmek insanın içinden bir şeyleri koparıyor. belki bu oyunda hiçbir zaman gülemeyeceklerden biriyimdir. belki o çocuklar büyüdüklerinde benim gibi olacaklardır. ya da ben hep yanlış düşünmüşümdür. bilmiyorum. ama keşke o arabayı sürerkenki kadar basit olsaydı her şey.